Happy Birthday!!!

Hallo lieve mensen!! Hier komt weer een verhaaaaaal(tje) aan van mij… ga er even rustig voor zitten want heb het weer gepresteerd een aantal a4’tjes vol te lullen…

Maandag 27 september,
Na het fantastische weekend in Chiater moisten we de maandagochtend weer gewoon aanwezig zijn in het ziekenhuis. Deze dag hebben we op de afdeling gestaan waar alle vrouwen liggen die zijn bevallen. Wat ons opviel op deze afdeling is dat hier vrouwen die net een bevalling hebben gehad gewoon naast vrouwen liggen die wachten op een curratage (abortus). Verder hebben we hier verschillende dingen op de afdeling kunnen zien, namelijk hoe wonden van een keizersnee worden behandeld, hoe vrouwen leren om hun baby te kleden en hoe vrouwen er mee omgaan als hun kindje verwijderd moet worden doormiddel van een abortus.

Na deze stagedag mochten wij meteen naar huis zodat we konden bijslapen van het weekend in chiater. Op dat moment belde Arlan (assistent van de burgemeester) of hij bij ons thuis een aantal foto’s op kon halen van de karaoke bar waar we met hem naar toe waren geweest. Aangezien hij ons dan bij het ziekenhuis op zou halen met de auto besloten we nog even boodschappen met hem te gaan doen zodat we een keer niet met alle boodschappen op de ojeg zouden hoeven. Na een hele kar vol boodschappen gehaald te hebben zijn we met Arlan en Novie naar ons huis geweest en hebben snel de foto’s voor Arlan op usb gezet. Daarna heeft Arlan ons afgezet bij de school waar wij om 4 uur smiddags een afspraak hadden om de directeur/eigenaar te ontmoeten. Wij hadden hier helemaal geen zin in en een beetje chagrijnig zijn we naar de school gegaan. Hier aangekomen bleek de directeur een hele jonge man van 25 jaar te zijn. De bijeenkomst was redelijk stijf en aan het eind werden we door Fian (de eigenaar van de school) uitgenodigd om die avond bij hem in zijn restaurant te komen eten. Natuurlijk slaan wij een diner niet af en werden die avond door Fian, zijn chauffeur/vriend, nog een vriend en Ferry (contactpersoon school) opgehaald bij huis. Fian bleek een onwijs grote auto te hebben met mooie tv schermpjes er in. Na ongeveer een kwartier rijden kwamen we in het buitengebied van Sukabumi aan bij zijn restaurant. Een hele mooie en rustige plek! Toen we hier zaten moesten er eerst weer een lading foto’s van ons gemaakt worden. Daarna werd er een over zoete soep geserveerd, er leken wel een soort brokken suikerbiet in te zitten. Het was dan ook echt niet lekker! Gelukkig was dit nog maar de appetizer en kregen we daarna de kaart zodat we zelf wat uit konden kiezen. Tot onze verrassing was het heel Europees eten. We hebben dan ook alle drie een lekker biefstukje uitgekozen. Toen het eten opgediend werd kregen we er zelfs een mes bij. En konden voor het eerst deze maand met mes en vork eten! Heerlijk normaal voor ons.

Na heerlijk gegeten te hebben kwamen de whisky en bier op tafel. Ook dit ging er erg goed in. Het was dus al met al een Europese avond met bekend eten, bier en ook Europese gesprekken!

Dinsdag 28 september,
Deze dag zijn we op de kraamafdeling geweest waar alle baby’s slapen en verzorgd worden. Heel leuk om tussen allemaal pasgeboren baby’s te zijn. Wij hebben deze dag niet heel veel gedaan. We hebben vooral die kleine baby’tjes vastgehouden en bewonderd. Na onze dienst op de afdeling moesten we nog bij een inhouse training van Novie zijn. Ze geeft Engelse les in het ziekenhuis aan het personeel. Het thema van deze les was ‘boost op your confidence and speak English’. Eigenlijk had Novie best een makkelijke invulling voor haar les. Ze vroeg namelijk eerst aan alle aanwezigen die Engels konden spreken en wie het wou verbeteren. Daarna gaf ze iedereen de gelegenheid om vragen aan ons te stellen in het Engels. Wij hebben dus een half uurtje vragen beantwoord die uit het publiek kwamen. Het was een simpele maar wel erg leuke en effectieve les geworden. Na de inhouse training zijn met Novie mee naar huis gegaan omdat ze zei dat ze een soort van jonge tijgers thuis hadden, haar broer handelde hier in. Nou dit wilden wij natuurlijk wel eens zien. Aangekomen bij Novie’s huis bleken het eerder een soort van wilde boomkatten te zijn. Één ding was wel zeker het waren geen lieve huis tuin en keuken katjes. Maar wat het nu precies was… geen idee!
Nadat we de katten bij Novie bekeken hadden zijn we naar huis gegaan en hebben het verder rustig aan gedaan. We waren namelijk nog steeds niet bijgekomen van het weekend en de vorige avond met Fian.

Woensdag 29 September,
Deze dag zijn we zingend wakker geworden en wel met: Lang zal ze leven…. Het was namelijk Elise haar verjaardag vandaag. Ze werd deze dag 20 jaar oud! Verder hebben wij ‘s ochtends bewust niet zo veel aandacht aan haar verjaardag besteed omdat we voor ’s middags nog wat op de planning hadden staan tijdens de lunchpauze. Maar eerst beschrijf ik nog onze stagedag op de afdeling!

We stonden deze dag op de kinderafdeling en hebben hier weer van alles kunnen zien. Ook op de kinderafdeling is veel verschil te zien tussen de verschillende klassen. Qua kamers, maar bijvoorbeeld ook door het verschil van infuuspleister. De verzekerde bevolking krijgt een normale infuuspleister maar de mensen zonder verzekering kregen een bruine hansaplast pleister om de boel op zijn plek te houden. Ook viel het ons op dat het erg druk op de kinderafdeling was en met name door ziektes die niet veel voorkomen in Nederland zoals kinderen met hoofdletsel door scooter ongelukken, kinderen met denqué (knokkelkoorsts veroorzaakt door de tijgermug), Veel maagproblemen en uitdroging door verkeerde voeding en verkeerd drinkwater en tot slot hebben we nog een aantal kindjes met ondervoeding gezien! Wel triest omdat veel van deze ziektes voorkomen kunnen worden. Gelukkig was de sfeer heel goed op de afdeling en deden de verpleegkundigen wel hun best om de kinderen zich op zijn gemak te laten voelen. Verder was hier ook nog een stuk van de afdeling waar baby’tjes liggen die te vroeg geboren zijn of geboren zijn met geelzucht. Hier op deze afdeling blijven de baby’tjes dan liggen totdat ze voldoende aangesterkt zijn om naar huis te gaan. De moeders mogen hier op de afdeling de hele dag bij hun kinderen blijven en liggen vaak op een matje op de grond bij hun kind te slapen of ze kruipen bij hun kind in het kinderbed om te slapen.

Na alle indrukken op de kinderafdeling zijn we nog even naar de babykamer geweest zodat Elise met een baby op de foto kon die op haar verjaardag geboren was en dus de zelfde verjaardag zal hebben als Elise. Nadat we op de foto zijn geweest met de baby’s zijn we naar Novie geweest zodat we konden lunchen en Elise verrassen. Suzan, Elise en Jenny gingen vast naar de kantine en Novie en ik zouden op Firman wachten. Natuurlijk was dit een smoes zodat Elise nog niks door had. Suzan en ik hadden Novie namelijk gevraagd om een taart te regelen en om voor ons een cadeautje voor Elise te kopen bij de spa waar wij een massage hebben gehad. Elise vond namelijk de massageolie van de spa erg lekker en deze wilden wij haar dan ook graag voor de verjaardag geven. Gelukkig was het allemaal gelukt met de cadeautjes en konden Novie en ik opweg naar derest. We hebben Elise van de achterkant beslopen en toen Happy birthday gezongen in 3 talen, en heeft ze haar taart bekeken. Deze was werkelijk prachtig met de tekst Elise, Happy Birthday, 20th! Heel erg leuk om te zien. Elise heeft de kaarsjes uitgeblazen en netjes een wens gedaan. Nadat alle cadeautjes uitgepakt waren hebben we nog netjes geluncht en daarna op het kantoortje van Jenny taart gegeten. Daarna zijn we naar huis gegaan en zijn we even op bed neergeploft. We waren van plan om voor Elise haar verjaardag naar de Pizza hut te gaan maar helaas was het deze avond heel slecht weer en hebben we unaniem besloten om Mac donalds te laten bezorgen! Hmmm heerlijk. ’s Avonds heeft Elise nog met haar ouders en familie geskypt. Ook kwamen Firman en Dedin nog langs voor haar verjaardag. Al met al was het dus een erg leuke dag en heeft Elise haar verjaardag goed kunnen vieren.
donderdag hebben we heerlijk uitgeslapen en gerelaxt aan het zwembad.

Vrijdag 1 oktober,
Wij hadden besloten om deze dag eens een traditionele markt te bekijken. We hadden Donna gevraagd waar we dit konden zien en hoe we er moesten komen. Eigenlijk was dit erg makkelijk en konden we dit prima met zijn drieën doen. We gingen s’ ochtends dan ook al vroeg op pad om op zoek te gaan naar de markt. Hier aangekomen bleek het echt een doolhof te zijn. Op straat waren allemaal al kleine kraampjes met echt van alles en nog wat! Op een gegeven moment konden we een steegje met allemaal marktkraampjes in en kwamen zo in een soort van hal. Hier binnen was het dus echt een wirwar van kleine kraampjes/stalletjes. Op een gegevenmoment kon je ook een trap af en ging je dus eigenlijk ondergronds. Hier onder de grond kon je met name vlees en vis kopen. Nou één ding is zeker de kip die je hier koopt is wel vers! Je kan namelijk je kip uitkiezen en deze word dan terplekke geslacht. Je had dan ook overal vlees resten en ingewanden van een kip liggen. Ook kon je levende vissen kopen om er van verzekerd te zijn dat het vers was. Verder was hier ook schaap en koe te koop dus keus genoeg. Over de geur in deze hal zal ik het maar niet hebben, ik denk dat jullie dit zelf wel kunnen invullen!

We hebben deze ochtend nog een balletje gekocht voor in het zwembad en ook nog een bal voor de buurtkinderen. Verder hebben we nog wat kleine dingen gekocht als hemdjes voor onder ons uniform etc. het was een indrukwekkende ochtend.

Verder hebben we voor we naar huis gingen nog een aantal boodschappen gedaan. Toen wij naar de boodschappen naar huis wilden regende het keihard. We hebben dan ook een ankot afgehuurd, deze heeft ons toen fijn bij huis afgezet. Alles bij elkaar zijn we dan ook bijna de hele dag weg geweest.

Zaterdag 2 oktober ,
Deze dag was ik behoorlijk beroerd en ook Elise voelde zich niet Fit. We hadden allebei griepverschijnselen en hebben dan ook rustig aangedaan. Elise en Suzan zijn nog wel boodschappen wezen doen omdat Elise en ik de volgende dag (op mijn verjaardag) een klein feestje zouden geven. Ik ben niet mee geweest maar heb op bed gelegen! Het was dus een ellendige dag met een fikse griep!

Zondag 3 oktober,
Jaja! Vandaag was het zover! Mijn verjaardag in Indonesië, Ik werd ’s ochtends al overladen met cadeautjes van Suzan en Elise! Toen ik dacht dat ik alles gekregen had kwam Suzan nog met een waanzinnige verrassing van thuis. Ze hadden van thuis namelijk al een cadeautje naar Suzan gebracht zodat zij deze mee kon nemen in haar koffer en aan mij kon geven op mijn verjaardag!

Heel leuk hebben ze op mijn afscheidsfeestje twee dagen voor vertrek nog foto’s gemaakt van het hele gezin met allemaal feesthoedjes op. Ze hebben er zelfs nog aan gedacht om kay bij op de foto te zetten met een mutsje op. Naast deze foto’s en een kaartje kreeg ik ook een onwijs mooie slaven armband. Een sierraad dat ik al erg lang wilde hebben! Dit was dan ook een onwijs leuke verrassing!

Na alle cadeautjes zijn we even wezen zwemmen in het zwembad. We hoopten hier een beetje van op te knappen. Elise en ik waren namelijk nog steeds ziek. Het heeft redelijk geholpen voor even. S’ middags kwam er namelijk nog wat visite. We hadden een stuk of 10 mensen uitgenodigd maar beetje bij beetje kregen we de afmeldingen binnen. Uiteindelijk zijn er nog wel 4 mensen geweest. En heb ik dus nog wel een leuke verjaardag gehad. Verder heb ik deze dag nog geskypt met thuis waar ze mijn verjaardag ook nog even gevierd hebben!
Iedereen bedankt voor de leuke berichtjes die jullie gestuurd hebben.. hierdoor voelde ik me ook nog extra jarig!

Maandag 4 oktober,
Deze dag werd ik nog beroerder dan op mijn verjaardag wakker. Ik heb dan ook besloten om na het ontbijt weer naar bed te gaan omdat na stage gaan niet veel zin had. Ik heb dan ook bijna de hele ochtend nog geslapen. Elise kwam na stage redelijk snel thuis en had voor mij heel lief een lunch meegebracht. Ik heb hier een aantal happen van naar binnen kunnen werken maar veel werd het niet. Ook Elise voelde zicht nog lang niet fit en we hebben de rest van de middag dus samen voor aap gelegen.

Dinsdag 5 Oktober,
Niek gefeliciteerd met je verjaardag! Dit is de eerste dag dat ik een paar moeilijke momentjes had. Ik denk met name doordat ik niet bij Niek zijn verjaardag kon zijn en dat ik me daarnaast ook nog niet lekker voelde. Verder ben ik deze dag wel weer naar stage geweest maar heb meer gezeten dan dingen gezien. Ook hebben ze deze dag mijn bloeddruk opgemeten en het was niet gek dat ik me slecht voelde, mijn bloeddruk was namelijk heel laag. Ik werd dan ook door bijna het hele ziekenhuis als een hoogbejaarde behandeld wat natuurlijk wel heel erg lief was! We zijn na de stage dan ook meteen weer naar huis gegaan en weer gaan slapen/uitzieken. Verder heb ik gelukkig s’ avonds nog met Niek kunnen skypen. Ik heb er dan wel lang voor op moeten blijven maar heb zo wel weer een keer kunnen (mee)genieten van het avondeten bij de familie Geerdink. Leuk om via de webcam bij aan tafel te zitten!
Na het skypen met Niek ben ik vrijwel meteen naar bed gegaan en Elise en Suzan lagen toen al in een diepe coma.

Woensdag 6 oktober,
Deze dag zouden we net als de dinsdag weer op de interne stagelopen. Helaas begon deze ochtend wat anders dan gepland. Elise lag namelijk met een flinke hypo in bed. Suzan en ik hebben toen haar bloedsuiker geprikt en toen deze laag bleek te zijn geprobeerd wat dextro en ranja te geven. Helaas kregen we dit met geen mogelijkheid bij haar naar binnen en keek ze ons alleen maar met grote glazige ogen aan. Ze had werkelijk geen flauw besef wat er gebeurde of wat we tegen haar zeiden. We besloten om de Glucagon injectie waar Elise ons al wel over verteld had te geven. Ik heb toen deze spuit klaargemaakt en later Elise vastgehouden zodat Suzan, Elise in haar been kon injecteren. Binnen 10 minuten begon Elise meer bij te komen. Ze gedroeg zich erg vreemd en gelukkig begon ze naar tien minuten weer te praten. Ze heeft nog wel een uur lang het gevoel gehad dat ze in een droom zat en wilde ook heeltijd aan mij voelen of ze wel wakker was. Gelukkig was ze genoeg bij zinnen zodat ze een boterham heeft gegeten en wat heeft gedronken. Daarna is ze weer gaan slapen. Toen ze na drie kwartier weer wakker werd heeft ze haar bloedsuiker nogmaals geprikt en deze was gelukkig weer redelijk normaal. Nu ze weer wakker werd kwam eindelijk het besef dat ze een hypo had gehad en besefte ze echt dat we haar de glucagon injectie hebben moeten geven. Inmiddels hadden Suzan en ik al naar Novie gebeld om uit te leggen dat we niet op stage kwamen. Met een goed kwartier stond Novie al in paniek bij ons op de stoep om de situatie te checken. Heel lief maar alles was alweer goed. We hadden alleen besloten om rustig aan te doen en Elise in de gaten te houden omdat we niet precies wisten hoe haar lichaam op de glucagon zou reageren. Rond de middag stopte er weer een auto voor onze deur en kwam 4 man van het ziekenhuis kijken hoe het met Elise was. Allemaal heel lief dat ze zo bezorgd waren. Wij hebben het verder deze dag rustig aan gedaan en gezorgd dat Elise weer een goede bloedsuiker had.

Donderdag 7 oktober,
Deze dag zou onze eerste lesdag op de Japkesbi school. We hadden een leuke introductieles voorbereid en waren netjes (met heel veel haasten en natbezweet) om 9 uur op de school. Daar aangekomen was er niemand die wist in welk lokaal etc. wij moesten zijn. Na de nodige telefoontjes bleek dat Ferry ondertussen onderweg was naar de school. Ferry vertelde ons dat deze week een soort van introductie week was en dat er dus nog geen lessen gegeven worden. Wij kregen van hem een uitgebreide rondleiding door de school en na een goed uur konden we weer naar huis

We besloten om s’avonds gezellig een hapje te eten buiten de deur. We hebben het advies van Anton en Jeany opgevolgd en hebben ‘de Green” eens uitgeprobeerd. Het ziet er daar echt fantastisch uit en het eten was er heerlijk. Toen wij net uitgegeten waren zagen we een aantal blanke mensen binnenkomen. Natuurlijk hebben we even een beetje geluisterd wat voor taal ze spreken en tot onze verassing was het Nederlands. We hebben deze mensen toen aangesproken en nog een tijdje gezellig gekletst.

Voor nu stop ik weer even met het vertellen van alles wat hier gebeurd omdat we zo verwacht worden voor een etentje..!

In het volgende verhaal vertel ik over de rest van het weekend en deze week! En hopelijk lukt het er snel weer foto’s op te zetten.
Dan heb ik verder nog één onwijs leuk nieuwtje! Mijn ouders komen ons bezoeken… ze zullen waarschijnlijk op 1 november bij ons zijn!

Tot snel lieve mensen! En alweer bedankt voor de leuke reacties… onwijs leuk om ook wat van jullie te horen! xxxxx