Papa en mama bij ons in Sukabumi!

Nou lieve mensen, voor als jullie nog niet genoeg hebben aan de verhalen die ik er donderdag opgezet heb, hier alweer het nieuwe verhaal. En jawel dit keer met papa en mama in de hoofdrol!
Veel plezier met het lezen van dit verhaal (dit keer maar 6 a4-tjes!)

Maandag 1 november
Vandaag komen papa en mama aan in Sukabumi. Ik kon niet mee ze ophalen in Jakarta omdat er nog gewoon stage moet worden gelopen. Deze ochtend zijn we met stage op de babyroom geweest. Heel leuk om te zien maar we kunnen hier bijna niks doen en het meekijken word na een paar uur steeds hetzelfde.

’S Middags om kwart voor 4 zouden papa en mama landen, en om half 6 kon ik ze bellen en vertelden ze dat ze goed waren aangekomen. Verder is hun reis naar Sukabumi goed verlopen en om half 10 hoorden wij de auto bij Anton en Jeany het oprit oprijden. Na een dikke knuffel en wat gekletst te hebben hebben we papa mama even rondgeleid. Daarna was het ook al super laat en is iedereen gaan slapen.

Dinsdag 2 november,
Vanochtend weer stage gelopen op de babyroom. Na stage zijn Elise, Suzan en ik meteen naar huis gegaan om papa en mama op te halen. Ze zouden samen met ons lunchen in het ziekenhuis en de directeur wilde mijn ouders ook nog graag ontmoeten. Nou op dinsdag om 12 uur was het dan zover… mama zou op de Ojek gaan! Nadat iedereen zat en mama natuurlijk bij karma onze vaste Ojek man, en toen de camera liep konden we vertrekken. Op een bejaardengangetje zijn we naar het ziekenhuis getuft. Bij het ziekenhuis aangekomen kwam mama lachend van de Ojek en vond ze het prachtig!

We werden verwacht bij de directeur zodat mijn ouders kennis met hem konden maken. Na de kennismaking met de directeur hebben we geluncht in het ziekenhuis café waar we elke dag lunchen.
Na lekker gegeten te hebben hebben we papa en mama een rondleiding door het ziekenhuis gegeven. Ze zijn op verschillende afdelingen geweest van de psychiatrie tot de babykamer. In de babykamer werd net een nieuw geboren baby’tje binnen gebracht. Allen was deze zwaar gehandicapt. Het had een heel groot waterhoofd en was verder ook helemaal misvormd. Wel heftig dat het net nu kwam nu mijn ouders op de babykamer waren om even een kijkje te nemen. De baby is de volgende ochtend al gestorven, waarschijnlijk was het kind zo misvormd omdat de vrouw tot een laat stadium in haar zwangerschap intensief op een kippenboerderij had gewerkt. Helaas was er niet voor de geboorte een echo gemaakt zodat de ouders niet wisten dat ze een zwaar gehandicapt kind zouden krijgen.


Na de rondleiding in het ziekenhuis zijn we met papa en mama naar de supermarkt geweest. We moesten nog wat boodschappen doen en papa en mama konden zo mooi geld pinnen. Daarna nog een lekker ijsje bij de Mac D gegeten en toen wilden we naar huis. Helaas het regende.. We hebben dus maar een ankot aangehouden en hebben ons thuis laten brengen door de ankot.

’S Avonds wilden wij met papa en mama in Selamat eten. Dit is een soort van restaurant boven in een shoppingmall. Hier staan allemaal hele kleine eetkraampjes en je kan dus kiezen uit honderden gerechten. Thuis hebben we gevraagd om Anton en Jeany mee wilden gaan. Even later hebben we ook Donna, Daance en zijn vrouw gevraagd en iedereen wilde wel mee! Het is dus een heel gezellig uitje geworden! Omdat het nog steeds regende hebben we Karma een ankot laten halen en hebben we met ons 11en gezellig in de ankot gezeten. Bij selamat kwamen Novie en Jenny ook al snel aanlopen en hadden we zo een hele groep bij elkaar. We hebben allemaal flink gegeten en gedronken. En papa wilde natijd alles betalen, hij lachte zich slap toen hij de rekening zag! 24 euro voor 13 personen!
Het was een erg gezellige avond in Selamat en zijn dan ook allemaal tevreden terug gekeerd naar huis!

Woensdag 3 november,
Omdat Elise, Suzan en ik gewoon moesten stagelopen deze dag. Hebben ik voor papa en mama geregeld dat ze met Leo en Karma (Ojek man) een hele ochtend naar wat watervallen konden.
Na onze stage lunchen wij normaal altijd in het ziekenhuiscafé. Maar omdat het heel erg vol was besloten we een keer buiten de deur te eten. Op weg naar het restaurant hebben we Aju, de dochter van Novie nog even van school gehaald. Nou we waren een ware atractie op de basisschool! Iedereen wilde dan ook weer met de bulé’s op de foto! Nadat we in de school een aantal foto’s hebben gemaakt zijn we naar het restaurant gelopen. Toen wij eenmaal lekker zaten en allemaal besteld hadden hoorde ik iemand mijn naam roepen. Toen bleek dat papa, mama, Leo en Karma ook opzoek waren naar een restaurant om te lunchen. Natuurlijk zijn ze toen gezellig bij ons gaan zitten. Gek genoeg heeft mama een nieuwe hobby gevonden! Met de Ojek rijden. Ze vond het werkelijk prachtig en wil zelfs in Nederland bij papa op de motor proberen. Na de lunch hebben we Karma 3 extra Ojek’s laten halen en zijn we met zijn allen naar huis gegaan. Mama heeft nog even lekker een duik genomen in het zwembad, toen ze er net in lag begon het fijn te regenen, achja ze was toch al nat en heeft dus nog even lekker door gezwommen. ’s Avonds zijn we naar d’green wezen eten. Een moderne tent met lekker eten.

Donderdag 4 november,
Deze ochtend werden we weer op de Japkesbi school verwacht. Papa en mama zouden met ons meegaan om te kijken hoe dit gaat. Aangekomen bij de Japkesbi was er geen andere klas voor ons geregeld waar wij om gevraagd hadden en we hebben dus een tijd gewacht in de schoolkantine. Al snel werden we geroepen dat ze een klas gevonden hadden en wij zijn onze les begonnen. Papa mama hebben samen met de studenten netjes meegedaan in de les! Nadat we van de school terug kwamen zijn we bij ons in de buurt nog een kampong ingelopen en hebben hier uitgebreid rondgekeken. Eén man deed voor ons zelfs het schooltje open zodat we hier binnen konden kijken. Op een gegeven moment hadden we hele tijd een gehandicapte jongen achter ons aanlopen die geld wilde. Wij wilden dit jongetje geen geld geven dus hebben we wat snoep gekocht in een kraampje en dit uitgedeeld aan de kinderen. De gehandicapte jongen wilde geen snoep maar geld. Wij zijn toen gewoon weg gelopen maar hij kwam nog even achter ons aan en heeft mama nog even flink geknepen. Hij was erg boos maar wij wilden er niet aan toegeven anders zou die jongen nooit een grens leren kennen.

Eenmaal thuis hebben we een bakje noodles gegeten en zijn we even gaan relaxen. ’s Middags zouden we om 4 uur al naar Rocky gaan om te koken en te eten. Omdat het ’s middags weer miezerde hebben we ons op laten halen door Rocky met een ankot. Onderweg zijn we nog even gestopt omdat Rocky de vis voor het eten moest kopen. Toen hij terug kwam in de Ankot had hij een plastic tasje vol met spartelende vissen. Hoezo verse vis. Aangekomen bij Rocky hebben we eerst wat foto’s gemaakt van de kampong waar hij woonde. In de buurt werden we al bij bijna elk huis binnengevraagd en de hele buurt stond buiten om ons te begroeten. Na twee huisjes bekeken te hebben zijn we terug gegaan naar Rocky. Hij was ondertussen al begonnen met de voorbereidingen van de maaltijd. We hebben weer met zijn allen gezellig zitten kijken hoe hij op een primitieve manier een heerlijke maaltijd bereid! Toen we goed geïnstalleerd zaten om alles te kunnen zien. Kwam de vriend van Rocky binnen met de vissen. Hij had deze helemaal schoongemaakt. Oftewel de ingewanden er uit gehaald en de vis in 3 stukken gehakt, één met staart, één middenstuk en de kop. Dit gingen we allemaal opeten. Deze vis werd toen heerlijk gekruid en gefrituurd in een olie. We kregen alvast een stukje om te proeven. Hmmmm dit was echt heerlijk! Verder heeft Rocky weer de gele rijst gemaakt, kip, Cap Cay (10 groenten) en een soort boontjes met tempé. Toen alles klaar was werd het bananenblad op de grond in de woonkamer gelegd. Hier hebben we gezellig met zijn allen op de grond zitten eten. Alleen mama had er een beetje moeite mee! Op de hurken of knieeen zitten is niet echt voor haar weg gelegd, maar om dan ook nog met de handen te eten ging wel helemaal boven haar capaciteiten. Maar ondanks de moeilijke houdingen hebben we heerlijk gegeten en natijd nog een lekker drankje gedronken. Later op de avond hebben we nog de vrucht van een cacao boom geproefd. In deze vrucht zitten de cacao bonen, die kon je niet opeten want die zijn heel bitter. Daarnaast hebben we ook nog cansugar gehad.

Vrijdag 5 november,
Vanochten hebben we eerst rustig ontbeten en zijn daarna samen met papa en mama richting Sukabumi centrum gelopen. We wilden papa en mama graag de ondergrondse markt laten zien. Toen papa en mama het vieze hol binnenkwamen trokken ze allebei de neus op. Ze hadden net als wij de eerste keer nog nooit zoiets smerigs gezien en geroken. Wel hebben ze de ogen uit de kop gekeken! Na 20 minuten beneden tussen al het vieze vlees en vis zijn we weer naar boven gegaan en hebben hier nog een tijdje rondgescharreld en verschillende dingen gekocht. Tussendoor hebben we nog lekker geluncht bij Athiam (het restaurantje wat we van een stel Nederlanders als tip kregen). Daarna zijn we nog even wezen shoppen in de verschillende winkeltjes en hebben nog een cadeautje gekocht voor Donna die vandaag jarig is. Toen we uitgewinkeld waren was het ook al 5 uur geweest en hebben dus maarweer lekker gegeten en dit keer bij de Mac Donalds.

Eenmaal thuis zijn we naar Anton en Jeany gegaan om Donna te feliciteren. Hier hebben we de rest van de avond gezeten en hebben hier nog gezellig een borrel gedaan!

Zaterdag 6 november,
Vandaag gingen papa, mama, Elise, Suzan en ik met miss Novie naar bandung. Hier zouden we lunchen met de directeur en daarna naar een anklung angklung show gaan. De lunch was niet heel veel bijzonders maar smaakte prima. De anklung angklung show was heel erg leuk. De angklung is een traditioneel instrument dat veel gespeeld word in west Java. De show werd volledig opgezet door kinderen. Er zat een poppenspel, dans en instrumentale muziek in. In het begin was het een voorstelling om naar te kijken, maar op een gegeven moment kreeg het hele publiek ook een anklung met allemaal verschillende nummers tussen één en zeven. Er stond iemand voor die voor elk getal een gebaar had en zo hebben we met het hele publiek verschillende liedjes gespeeld. Tijdens het angklung spelen kwamen er een aantal kleine kinderen tussen ons inzitten om ons te begeleiden met het angklung spelen. Nadat iedereen anklung had gespeeld werd er gedanst en wij hebben met zijn allen met de kleine kinderen gedanst op de angklung muziek. Zelfs papa vond dit prachtig!

Nadat we bij de angklung show waren geweest zijn we nog even naar een grote elektronica zaak in Bandung geweest om een paar hard disc te kopen. Hierna hebben we nog gegeten in een restaurantje in Bandung en daarna zijn we weer terug gereden naar Sukabumi.

Zondag 7 november,
Vandaag zijn we met Judy (gids) naar grotten ongeveer 40 min van sukabumi geweest. We werden door Judy en een ankot opgehaald en zijn zo samen naar de grotten gereden. De ankot van deze keer was vanbuiten wit en vanbinnen knalgroen. Ook de geluitdsinstallatie in deze ankot knalde er genoeg bas uit. We hebben de hele weg dus enorm lopen rocken! Onderweg hebben we nog even een plaspauze bij zijn huis gehad. We stopten met de ankot in een bos omdat hij niet verder kon toen moesten wij nog een kwartiertje lopen tot de grot. Bij de grot aangekomen kregen we allemaal een overal en laarzen aan en ook nog een helm op. Toen dachten we nog: Jeetje wat overdreven om dit aan te moeten voor het bekijken van een grot! Toen iedereen in zijn outfit was gehesen en er nog een groepsfoto was gemaakt zijn we vertrokken richting de grot. De gids voor in de grotten voorop en Judy achteraan. Judy en de gids hadden allebei een lampje voor op de helm en wel een hele ouderwetse. Dit lampje brandde nog op carbid en water. Met twee gidsen en 5 Nederlanders zijn we de grot in gegaan. Het eerste deel van de tocht was erg goed te doen al snapten we al wel waarom we een helm en laarzen hadden. Af en toe stootte je het hoofd goed aan de stalactieten of lage doorgangen, en met je voeten stond je lekker in de klei te stampen.

Nadat we het diepste punt hadden bereikt keerden we om naar het begin van de grot, hier gingen we niet naar buiten maar namen een andere route de grot in. Deze route was een heel stuk heftiger. Eigenlijk is deze route niet te omschrijven! We hebben geklauterd door hele lage doorgangen, hele smalle doorgangen, over ravijnen moeten stappen en van rotsen moeten glijden en dit allemaal met een natte kleilaag op de ongelijke ondergrond. Na een flinke toch door de prachtige grot met de onmogelijkste omstandigheden en nog een lading vleermuizen kwam er een puntje daglicht in zicht. We moesten echt een onmogelijke klim naar boven maken. Eigenlijk valt dit weer niet te beschrijven. Uiteindelijk zijn we door een hele smalle spleet de jungle ingekropen en stonden we met onze voeten weer op het vaste land. petje af voor papa en mama dat ze uit dit hol zijn gekropen! (zie de foto’s)

Allemaal moe maar zeker voldaan en nog steeds onder de indruk van de afgelopen klim, zijn we terug gelopen naar het gebouwtje waar onze ondertussen enorm smerige overals vol met klei uit konden, en we onszelf bij een primitief kraantje een beetje konden wassen. Natuurlijk willen wij jullie dit beeld niet onthouden en hebben we dus nog een paar foto’s in ons smerige tenue gemaakt. Het was een heel avontuur maar nu alles goed is afgelopen kijken we er allemaal heel mooi op terug.

Na de grot wist de gids van de grot nog een mooie waterval te zitten ongeveer 2 kilometer verder op. Dit wilden wij nog wel graag zien en zijn dus met de gids en Judy naar de waterval gelopen. Tussendoor kwamen we door een hele primitieve kampong. Hierin stond ook nog een zwaar verwaarloosde school waar nog elke dag werd lesgegeven. De plafonds hingen letterlijk naar beneden. Na een mooie wandeling kwamen we weer bij eens stukje jungle aan. Hier was eigenlijk ook meteen de waterval! Iedereen was aardig moe en is dus niet helemaal tot het water gelopen, ik had alleen maar adrenaline van de hele tocht gekregen en ben dus de klim naar beneden naar de waterval begonnen. Ook ben ik aan de hand van de gids de sterke stroming doorgelopen en heb de waterval nog van de andere kant bekeken. Ondertussen was Suzan ook nog tot onder geklommen. Na een kwartiertje zijn we ook weer naar boven geklommen en zijn we terug gelopen naar de ankot een kleine 4 kilometer verderop. Gesloopt door deze intensieve dag hebben we de dag leuk afgesloten door lekker te gaan eten bij de pizza hut!

Maandag 8 november,
Deze dag was onze eerste stage dag op de kinderafdeling. Hier hebben we weer veel gezien. Verschillende ziektebeelden die je in Nederland niet tegen komt en nog veel meer. Na stage zijn we met Jenny op pad geweest om een backpack te kopen die we mee kunnen nemen op doorreis. Uiteindelijk hebben we een aantal mooie gevonden met verschillende prijzen en hebben besloten er een nachtje over te slapen. Toen we thuis waren hebben we het lekker kalm aan gedaan. ’s Avonds kwamen papa en mama nog bij ons wat drinken en hebben ze verteld wat ze allemaal hadden beleefd in Bogor. Ze waren onder andere naar een thee fabriek geweest en ze hebben voor ons nog een lekkere citroenthee meegebracht.

Dinsdag 9 november,
De laatste volle dag dat papa en mama in Sukabumi zijn alweer. ’s Ochtends zijn papa en mama met Anton naar de theetuinen van Sukabumi geweest en zijn Suzan, Elise en ik gewoon naar stage geweest. We zijn deze dag wat eerder weg gegaan omdat we de backpacks wouden kopen en omdat we de taart die we besteld hadden op moesten halen. We werden namelijk verwacht bij Anton en Jeany om te lunchen voor hun 44e trouwdag op 11 november. Erg grappig omdat papa en mama ook op 11 november getrouwd zijn en zij vierden dan ook hun 28e trouwdag. Anton en Jeany hebben voor de lunch gezorgd, een goede reden voor papa en mama om een taart als toetje te bestellen bij Elise, Suzan en mij. Dit hebben we dan ook prima gedaan, het was een prachtige taart met alle vier de namen er op!

Na de lunch met prachtige live muziek van Leo zijn we nog door de kampong achter ons huis wezen lopen. Dit is een hele primitieve kampong die wij ook nog niet eerder gezien hadden ivm tijdsgebrek. We hebben nog wat eten naar de zieke tuinman van Anton en Jeany gebracht en hebben daarna een mooie ronde gelopen door de kampong. Anton en Jeany hebben ook de huisjes en toiletgebouwtjes die ze hebben (op)gebouwd. En op het laatst zijn we nog bij buurman maurits op de thee geweest.

Verder hebben we de hele avond bij Anton en Jeany gezeten, hmmm lekker Jeany had patat gebakken! Ook hebben we deze avond de eerste aardbeving gevoeld. Het was niet zon grote aardbeving maar genoeg om papa bang te maken haha! wat ik leuk vond is dat je in films altijd alles ziet trillen, maar in werkelijkheid maakt de aarde golfbewegingen. En voelt het een beetje of je op zee zit. Na een hele gezellig avond zijn we naar bed gegaan en kwam er voor papa en mama een eind aan hun vakantie in Sukabumi.

Woensdag 10 november,
De laatste ochtend dat papa en mama bij ons kwamen ontbijten is aangebroken. We hebben nog gezellig gekletst en na het ontbijt was het tijd om weer afscheid te nemen voor 6 weken. Papa en mama hebben nog een leuke gift gedaan in onze gezamenlijke pot en toen was het echt tijd om weer gedag te zeggen. Papa en mama zijn tot maandag nog gezellig met zijn tweeën en een gids aan het rondreizen en zullen maandag op dinsdag nacht weer terugvliegen naar het oohhh zo koude Nederland!
‘s middags zijn Elise, Suzan en ik heerlijk na de spa geweest en hebben ons eens heerlijk laten verwenning met een 3 uur durende behandeling. Ze begonnen met een massage over het hele lichaam, daarna een heerlijke bodyscrub met een facial behandeling gevolgd. En tot slot hebben we nog een creambath voor ons haar gehad. Na ruim 3 uur stonden we weer helemaal glanzend en fris buiten en zijn nog even gezellig wezen eten. Verder hebben we dan ook niet meer zoveel gedaan deze dag.

Donderdag 11 november,
Deze dag hebben we weer les gegeven op de Japkesbi school, de één na laatste dag alweer.
tussen de middag hebben we in het ziekenhuis geluncht, en zijn daarna met Novie op pad geweest om de vliegtickets voor Bali te boeken. We waren namelijk van plan om Dinsdag 16 nov. Naar Yogyakarta te gaan maar omdat er nog heel veel stof ligt van de vulkaan hebben we besloten dit op te schuiven naar December. En nu gaan we dus al vervroegd een week naar Bali. Dinsdag 16 november vliegen we 7 uur ’s avonds naar Bali en zullen laat in de avond bij ons hotel zijn. We blijven dan op Bali tot maandag 22 november ’s avonds. We hebbend dus bijna 6 hele dagen op Bali!

Toen de tickets geboekt waren ben ik snel naar huis gegaan met de ankot en ojek om even met Niek te kunnen skypen. Elise en Suzan hebben toen boodschappen gedaan en een cadeau voor Novie gekocht. Om ongeveer 5 uur belde Suzan dat ze naar een karaoke bar gingen met Kunrat en Novie. Ik heb me toen door Karma ook naar de karaoke bar laten brengen. Hier hebben we ’s avonds ook gegeten en nog een aantal liedjes lopen blèren. Ook hebben we Novie deze avond een tampon gegeven. Ze had deze dingen nog nooit gezien laat staan gebruikt en wilde het graag een keer proberen. Nou het is hierdoor een hele melige avond geworden.

Vrijdag 12 november,
Vandaag hebben we ook op vrijdag stage gelopen omdat we volgende week een dag missen i.v.m. Bali. Helaas had Karma dit niet goed begrepen en waren we te laat op stage waardoor we de overdracht hebben gemist. Verder was het een rustige dag en zijn we rond lunchtijd naar het café gegaan om te lunchen. Na de lunch hebben we Novie in het kantoor van Jenny opgewacht, ze was namelijk jarig deze dag en wij wilden haar met een cadeau en een zelfgemaakt kaart verrassen. Nou en dat is gelukt. Ze lachte zich slap we hadden namelijk een hele grote poster van naakte mannen in haar kaart gestopt en in het pakket zaten ook nog een aantal tampons gestopt. Ze vond het helemaal super zon ‘westers’ cadeau. ’S Avonds zijn we met Novie en haar familie wezen eten bij de Pizza hut voor haar verjaardag. Hier zei ze nogmaals dat de kaart de leukste was die ze ooit had gekregen haha. Na het eten heeft Novie haar kind en familie naar huis gebracht en zijn wij nog naar de opening van een nieuwe kledingzaak geweest. Achteraf niet echt de moeite waard maargoed zoiets weet je nooit van tevoren.

Zaterdag 13 november,
Een rustige dag, we hebben vandaag de plannen voor onze rondreis concreet gemaakt en morgen op zondag gaan we onze tas inpakken voor Bali aangezien we daar maandag en dinsdag geen tijd voor hebben.

Nou lieve mensen in het volgende verslag kunnen jullie lezen hoe onze ‘vakantie’ op Bali is geweest!
en Angeline alvast een hele fijne verjaardag..

Liefs van jullie verslaggeefster die eindelijk weer bij is met het typen van haar avonturen!

http://picasaweb.google.com/102407231555251892445/FotoSBezoekUitHolland?authkey=Gv1sRgCIL4nfjupdG1PA&feat=directlink

P.s. Voor de mensen die zich vervelen in de kerstvakantie… we hebben al een kleine zesduizend foto’s gemaakt tijdens onze reis!