L'ETS PARTY!! (deel 2)

Nou, nou het volgende lange verslag is ook weer klaar! Ik hoop dat jullie alle verslagen nog steeds leuk vinden om te leze, Succes met mijn volgende boekwerk…..

Zaterdag 23 oktober,
Deze dag moesten we om 7 uur bij gang Jajaniti zijn omdat we daar door een travelagent opgehaald werden om naar Jakarta te gaan. Een travelagent is een chauffeur met een grote auto die je dan voor een klein bedrag naar jakarta brengt met als nadeel dat ze iedereen thuis ophalen en afzetten zodat het een aantal uurtjes langer duurt. Maargoed na 6 en een half uur werden wij in Jakarta afgezet bij ons hotel. En of dit nog niet lang genoeg geduurd had mochten we daarna nog fijn een uur in het hotel wachten tot onze kamer gereed was. Echt op zijn Indonesisch dus! Gelukkig was onze hotelkamer netjes en konden hier prima een nachtje vertoeven. We hebben snel onze tassen neer gezet en zijn gaan shoppen in een super mooi winkelcentrum. We hebben alle drie nog wat leuks gekocht en zijn daarna dan ook tevreden naar het volgende winkelcentrum gegaan. Hier was het een stuk minder mooi en heel rommelig. We besloten dus om naar het hotel te gaan om te douchen, om te kleden en op te tutten. Nadat we er alledrie piekfijn uitzagen zijn we opzoek geweest naar een skybar. We zijn op een gegeven moment bij het plaza terecht gekomen met in de hoop dat we hier een hapje konden eten en met veel geluk nog een mooi uitzicht over jakarta konden scoren. We zijn op de gok naar de hoogste verdieping geweest en hier werden we aangesproken door de manager van de bioscoop die in het plaza zit. Hij wou ons wel helpen om boven op een hoog gebouw te komen. We zijn via de nooduitgang naar het dag gegaan maar helaas zat deze deur op slot en was er niemand aanwezig die de sleutel had. Deze man wou het voor ons nog wel in het hyatt hotel proberen. Dit is een 5 sterren hotel wat op zijn minst zo luxe was als het hilton in Dalaman. Helaas is het hier ook niet meer gelukt en zat ondertussen het plaza dicht zodat we hier niet meer konden eten. We zijn toen maar met de taxi richting de mac Donalds geweest, wat er ook prima inging.

Nadat we een goede ondergrond hadden gelegd zijn we opweggegaan naar club 30, dit is een club die Novie voor ons had opgeschreven als één van de beste clubs. Helaas had ze dit helemaal mis en waren hier alleen maar een paar mensen en de live muziek was al afgelopen (1.30 uur) we hebben ons dus een lekkere cocktail besteld en opgedronken en daarna aan de barman gevraagd waar nu de beste club van Jakarta zit. Deze zei meteen dat we naar X2 moesten gaan. We hebben toen maar weer een taxi genomen naar X2 (maargoed dat de taxi’s hier 10x goedkoper zijn dan in Nederland). Hier aangekomen kwam de muziek ons al tegemoed. En jahoor! Een supervette club. Ze hadden hier heerlijke cocktails, fijne muziek en ook nog eens zat mensen die ons wat aandacht gunden. Helemaal top dus! Na een avondje dansen, drinken en niet te vergeten feesten! Zouden we naar huisgebracht worden door twee betrouwbare jongens. Op de weg naar de uitgang kwam de barkeeper die mij het eerste drankje had verkocht ons nog even een hand geven. Natuurlijk heb ik hier gebruik van gemaakt en gevraagd of we niet nog een laatste drankje konden doen. Deze jongen vond dit een goed idee en wij kregen allemaal nog een aantal gratis shotjes. Hierna zijn we dan toch maar echt met de jongen meegegaan zodat ze ons naar het hotel konden brengen. De jongens hebben nog even wat in het hotel gedronken en we hebben nog even nummers uitgewisseld. Toen de jongens weg waren zijn Suzan en Elise meteen gaan slapen aangezien het al 7 uur was en ik ben nog even snel gaan douchen. Nadat ik onder de douche vandaan kwam had ik al een sms van één van de jongens dat ze ons de volgende dag wel naar Sukabumi wilden brengen. Dit leek ons wel wat en hebben de travelagent af laten zeggen. Om 9 uur hadden we de wekker weer gezet omdat je maar tot 10 uur kon ontbijten. Behoorlijk brak hebben we dus na nog geen twee uur slaap even ontbeten. Hmmm ze hadden gebakken ei! Na het ontbijt zijn we naar de receptie gegaan en hebben nog heel makkelijk geregeld dat we een uurtje langer in het hotel konden blijven. Gelukkig konden we dus nog even twee uurtjes slapen en we hebben hier dankbaar gebruik van gemaakt.

Nadat onze wekker deze dag voor de tweede keer afging moesten we toch echt onze spullen pakken en klaarmaken voor de terugreis. Gelukkig ging de terugreis heel erg snel en we waren met drie en een halfuur weer terug in Sukabumi. Elise was al twee dagen aan de diaree, maar op de terugweg naar Sukabumi werd ze toch wel even heel beroerd. We wilden dus eerst Elise naar huis brengen voordat we wat gingen eten. Na tien keer Leo gebeld te hebben was het eindelijk duidelijk hoe we met die grote auto ons huis in BBK Jampang konden bereiken. Het was een waar avontuur. Toen Elise goed thuis was gekomen en lekker in bed lag zijn Suzan en ik nog met de jongens uit eten geweest. Om de terugweg hadden Suzan en ik besloten een ojek te nemen zodat de jongens niet weer die moeilijke weg naar ons huis hoefden te nemen. We hebben Karma gebeld (onze vaste ojek man) helaas kon hij geen andere ojek krijgen en zijn Suzan en ik dus samen bij Karma opgestapt en zijn we met zijn drieën op één scooter naar huis gereden. Karma vond het allemaal wel mooi, one man, two woman! Thuis hebben we even gecheckt hoe het met Elise was. Gelukkig voelde ook zei zich nu weer een stuk beter en we zijn allemaal doodmoe op bed gaan liggen.

Maandag 25 oktober,
Deze week zouden we beginnen op de post delivery room, oftewel de afdeling waar de bevallen vrouwen nog een paar dagen liggen. Eigenlijk is dit een beetje een saaie afdeling waar weinig gebeurd, en zeker na ons zware weekend in Jakarta was het dan ook moeilijk om onze aandacht er bij te houden. Wel hebben we nog een uurtje gezeten om vragen op te stellen over kwaliteitszorg. Eigenlijk zijn we dus best goed bezig geweest! Na stage zijn we naar huis gegaan omdat we nog wat dingen moesten mailen en uitzoeken. Deze avond zouden ook Anton en Jeany thuiskomen en wij hebben een taart besteld voor hun terugkomst. Deze hebben we nog bij ze op tafel gezet zodat er een verrassing voor ze klaar stond bij het aankomen.

Dinsdag 26 oktober,
Weer een dag op de post delivery room. Deze dag was er een goed engels sprekende verpleegkundige voor ons beschikbaar en we hebben deze dag dus veel kunnen vragen en uitzoeken. Bijslapen van het drukke weekend was nog niet gelukt omdat ik op skype nog tot laat met een aantal mensen heb lopen kletsten. Na stage zijn we op zoek gegaan naar een hotspot (draadloos internet) in Sukabumi zodat we aan onze verslagen voor school konden werken. Nou deze klus was makkelijker gezegd dan gedaan! Bij de green hadden ze een hotspot maar deze deed het niet, daarna zijn we naar fiësta gegaan omdat ons verteld was dat hier een hotspot zou zijn, was er niet. Daarna zijn we nog verschillende winkelcentra en plekken af geweest waar we naar verwezen werden. Maar alles zonder succes! Uiteindelijk waren we om kwart over 6 thuis. we hebben even gedoucht en omgekleed en zijn daarna naar Anton en Jeany geweest. We hebben samen gegeten en daarna nog een lekker stukje taart als toetje gehad. Later op de avond hebben we nog heerlijk buiten gezeten en een biertje gedronken. Ook zijn we nog heel even bij de jonge katjes van donna wezen kijken. Al met al is het deze avond weer behoorlijk laat geworden.

Woensdag 27 oktober,
De laatste dag op de delivery room alweer. Na stage en de lunch wilden we weer opzoek gaan naar een hotspot. Maar toen kwamen we firman tegen en hij had boven in het ziekenhuis een goede internetverbinding. En jawel met 3 kabeltjes! Toen we eindelijk geïnstalleerd zaten hebben we toch een aantal uurtjes goed kunnen werken. Om kwart over 6 waren we thuis en besloten eerst maar eens naar Donna te lopen om te kijken of ze het eten klaar had zodat we meteen konden eten. Het bleek al gauw dat Donna bij Anton en Jeany was en wij zijn naar hun huis gelopen. Daar aangekomen zaten ze gezellig te eten en Jeany pakte er meteen borden bij en we hebben dus gezellig bij Anton en Jeany meegegeten. Verder deze avond niet echt veel gedaan maar eindelijk optijd naar bed gegaan zodat we bij konden slapen.

Donderdag 28 Oktober,
Deze dag zou weer een lesdag worden op de Japkesbi school. We hadden een les voorbereid waarin we konden praten over het verschil in lessysteem en school op het Saxion in Nederland en de Japkesbi in Indonesië. Als snel bleek dat het engels van de studenten zo dramatisch slecht is dat er niet veel interactie in de les te krijgen was. Gelukkig hadden we ook veel foto’s en hebben dus al uitbeelden de les kunnen houden. Na de les had miss Helty gebeld, dit is één van het personeel van mister Jumhana uit Cirebon. Even voor de duidelijkheid, Mister Jumhana is de vader van Fian. Fian rundt de Japkesbischool en het word gefinancierd door Mister Jumhana. Deze man is een succesvolle zakenman uit Indonesië. Mister Jumhana had ons een aantal weken geleden uitgenodigd om in zijn hotel/villa/resort in cirebon te komen. Ons leek dit wel wat maar we kregen gisteren (woe 27) een sms van mister Jumhana dat hij voor zaken naar saoedie arabie moest. Maar dat een personeelslid contact met ons op zou nemen. Nou toen belde miss Helty, ze vroeg wanneer we wilden komen, wij snapten er niet heel veel van en miss Helty heeft toen naar de Japkesbi school gebeld. En als er ergens dingen zo geregeld zijn dan is het in Indonesië wel. We konden een half uur later vertrekken naar Cirebon. Dit is niet helemaal gelukt want we moesten eerst nog onze spullen pakken.

Uiteindelijk zaten we om half 12 alweer in de auto naar Cirebon. Na een flinke rit en een lekkere lunch tussendoor kwamen we begin van de avond aan bij de plaats van mister Jumhana. Eerst hebben we hier een voettherapie gehad, dit houdt in met je voeten tussen de vissen zitten en deze eten dan je dode cellen op. Eerst een gek gevoel maar uiteindelijk best fijn. Hierna hadden we een diner en na het diner zijn we naar ons huisje gebracht. Het is een beetje een soort vakantiepark en we hebben hier een heel leuk huisje voor ons drieën! Toen we net gesetteld waren kwam het personeel nog even koffie brengen, helaas niet te drinken door de kilo’s suiker wat ze hier standaard in de koffie hebben. Daarna zijn we ook al aardig snel gaan slapen in een heerlijk bed met een fatsoenlijke matras!

Vrijdag 29 oktober,
Om 7 uur werd er bij ons vakantiehuisje op de deur geklopt, oftewel ontbijt! Twee jongens van het hotel kwamen ons ontbijt brengen, nasi goreng en ranja. Hmmm het went hier wel om ‘s ochtends gewoon al een warme maaltijd te eten! Na het ontbijt konden we ons even klaarmaken en werden we opgehaald om naar de school Cirebon van mister Jumhana te gaan. Hier op deze school hebben we een rondleiding gehad en we hebben wat verteld over onze school in Nederland. De school hier in Cirebon is veel mooier en ook moderner dan de Japkesbi in Sukabumi. Na de ochtend op de school zijn we heerlijk wezen lunchen in een Soedanees restaurant. Ik heb hier vis gegeten met harde knapperige vinnen hmmm. Na de lunch zijn we naar een heel oud paleis geweest van een sultan. Hier waren een aantal ruïnes te zien en ook nog een paar gebouwen die helemaal intact waren. Het was grappig om te zien dat er zoveel Nederlandse invloeden waren. Overal waren dan ook delfts blauwe tegeltjes. Heel mooi om allemaal te zien. Na het paleis van de sultan zijn we nog naar een traditionele batik store geweest. Batik is de traditionele kleding van hier. Het is een stof waar je alle modellen van kan maken maar wat bijzonder is aan de echte originele batik is dat ze allemaal een andere print en kleursamenstelling hebben. Dus van de originele batik is er per lap stof maar één van op de wereld. Leuk om te zien en we hebben ook nog wat gekocht. Dit duurde wel erg lang door het lange onderhandelen. Op het laatst ging het nog om 50 eurocent wat we er nog af wilden, na een half uur had Elise het bij de eigenaresse voor elkaar!

Nadat we bij de Batik store weg gingen was het al 4 uur ‘s middags, en ze zouden ons weer terug brengen naar ons huisje. Voordat we weg zijn gegaan hebben we nog aan Helty gevraagd of ze club ‘Mitas’ kennen. Dit kenden ze wel en ze wilden voor ons regelen dat we hier zaterdag heen kunnen. We hadden namelijk een tip gekregen van iemand uit Jakarta dat dit een leuke club is. Na het diner van de avond hebben we ons eens lekker laten masseren in ons huisje. Nou je wil niet weten wat dit kost. 30 000 rupiah. Oftewel 2,80 euro. We hebben deze aardige meid natuurlijk nog wel een klein beetje extra gegeven. Echt heerlijk zon ontspannende massage. Ohja, deze vrouw was met 14 jaar al getrouwd en heeft haar eerste kind ook al op haar 14e gekregen. We dachten namelijk dat deze vrouw door haar broertje werk opgehaald maar het scheen haar kind te zijn!

Na de massage is Suzan lekker op bed gaan liggen om nog wat te lezen. Elise en ik hebben nog een paar uurtjes karaoke lopen zingen. Daarna zijn we naar bed gegaan want de volgende dag zouden we er weer vroeg uit moeten.
Zaterdag 30 oktober,
Na weer een lekker ontbijt van gebakken rijst (dit keer met worstjes) kwam er een grote jeep voor rijden. De mensen van de school hadden namelijk geregeld dat we deze dag offroad gaan rijden en daarna ook nog even paardrijden. Het offroad rijden was echt super, we zaten met zijn allen in de grote jeep en reden zo door de bossen en de bergen. Ook zijn we nog even gestopt boven op een berg waar je een heel mooi uitzicht had en waar je in de verte over de zee kon kijken. Heel erg leuk natuurlijk hebben we hier ook een paar foto’s van gemaakt. Op de terugweg was het echte offroad rijden gebeurd en mochten we boven op het dak van de jeep zitten en konden we een beetje afkoelen want tsjee wat is cirebon heet!

Na een heerlijk verkoelend ritje op het dak van de jeep en ook een half uurtje mango’s en takken ontwijken kwamen we weer aan bij de villa. Hier hebben we nog even karaoke gezongen, daarna paardgereden en nog een rondje in de Jeep gereden (jaja met het stuur rechts). Iedereen was onder de indruk van mijn paardrijden. Wel grappig want het was een vergelijkbare haflinger als wat wij thuis hebben. Na het paardrijden en autorijden zijn we weer heerlijk wezen lunchen. Dit keer hadden we chap chay (10 soorten groenten gemixt) en kwethiaw (soort van bami maar dan van een ander soort deeg). Na de lunch zijn we nog naar een hele grote ruïne geweest. Dit was de meditatie plaats van de sultan. En was uit het jaar 1810. We werden rondgeleid door een oude Indonesische man die nog een beetje Nederlands spreekt. Dit keer konden wij dus ook volgen waar hij het over had. Uiteindelijk hebben we hier nog een aantal kleine souvenirs gekocht en zijn we weer terug gegaan naar de villa. Het was ondertussen ook ongeveer een uur of 4 in de middag.


Bij de villa wilden we graag nog even zwemmen. Een beetje onwennig in onze bikini naar het zwembad (ze hadden ons gezegd dat we gewoon in bikini konden zwemmen). Hier aangekomen was het water behoorlijk vies en glibberig op de bodem. Maar toch wel lekker even in het water te liggen. Na het zwemmen hebben we dan ook meteen lekker gedoucht. En zijn we gaan klaar maken voor onze uitgaansavond naar club Mitas. Nadat we helemaal opgetut waren zijn we weer even karaoke gaan zingen en hebben ook weer lekker gegeten! Tegen een uur of 11 waren we van plan om te gaan en hebben nog even de laatste dingentjes aan onszelf gedaan. Iwan, de offroad chauffeur van vanmiddag zou ook met ons meegaan naar de club, omdat deze jongen slecht engels sprak en liever niet alleen met ons meeging hebben we Ferry aangkleed en zijn haar gedaan, en is Ferry voor het eerst in zijn leven naar een discotheek geweest. Verder is er ook nog ook nog een oude man van 67 jaar mee geweest. Deze man was een vriend van mister Jumhana. In het begin moesten we erg lachen om deze oude man, hij stond namelijk heel fout te hakken/dansen op de dansvloer. Op een gegeven moment raakte Elise aan de praat met een Canadese jongen. Nou als je denkt rustig te kunnen praten met Iwan erbij, dan heb je het goed mis! Als een combinatie tussen een jaloerse hond en een bodyguard kwam hij wel even tussen Elise en de Canadees in. Verder liep hij ook elke keer met je mee naar het toilet en stond daar te wachten tot we er weer uit kwamen. Maargoed op een gegeven moment hebben we hem duidelijk kunnen maken dat we geen bodyguard nodig hebben. Ferry had deze avond helemaal de smaak te pakken. Hij was lekker bier aan het atten en was dan ook supersnel dronken. Hij stond wild te dansen op de dansvloer. En kraamde de grootste onzin uit. Wel was hij supergezellig deze avond en hebben we veel (om hem) gelachen. Helaas werd onze leuke nacht om een uur of drie verstoord omdat de oude man chagrijnig in de auto was gaan zitten. Hij wilde weg en de reden was dat wij teveel met andere mensen praten en dat hij vond dat je bij je crew moest blijven. Oftewel hij wil de hele avond met de mensen waar je mee komt, bier drinken en dansen. Nou dit vonden wij natuurlijk niks, maar omdat het de vriend was van de man die ons hele weekend heeft betaald hebben we besloten toch ook maar naar huis te gaan.


Onderweg naar huis hebben we nog traditioneel uit Cirebon gegeten. Je zat buiten op een krukje rondom een hele grote tafel. Je kreeg een bananenblad met rijst en op tafel stonden allemaal schalen met bijgerechten. Je kon gewoon pakken waar je zin in had en aan het eind werden alle gerechten die je gegeten had opgeteld en moest je betalen. Heel gezellig zon tentje! Natuurlijk wel wat anders dan een broodje döner of brammetje na het stappen, maar zon bol rijst gaat er ook goed in!

Zondag 31 oktober,
Helaas was ons leuke weekend in Cirebon voorbij en zijn we deze dag na het ontbijt naar huis gegaan. Wel hebben we eerst nog foto’s met het hele personeel gemaakt en iedereen bedankt. Hierna hebben we weer een lange rit van ruim 7 uur in de auto gemaakt terug naar Sukabumi.

Nou lieve mensen, leuk dat jullie mijn verhalen nog steeds lezen en vergeet niet nog even zon leuk berichtje achter te laten!

foto's volgen snel...

In het volgende verslag zal ik beschrijven hoe leuk papa en mama het in Sukabumi hebben gehad! Bereid jullie dus maar vast voor op een nieuw lang verhaal!

Heel veel liefs uit het fantastische Indonesië!

p.s. de foto's:
http://picasaweb.google.com/102407231555251892445/FotoSOktober?feat=directlink